Wave Gotik Treffen 2008 Live Reviews Day 1

CVΕπί δεκαεπτά συναπτά έτη το Wave Gotik Treffen διοργανώνεται στην όμορφη Λειψία στη Γερμανία, φιλοξενώντας κάθε χρόνο, μεγάλα και μικρά μουσικά ονόματα, προσκαλώντας όλους τους γότθους και μη από όλο τον κόσμο, να συμμετάσχουν σε ένα ατελείωτο πάρτυ.

 

Το πρόγραμμα, εκτός από τις ζωντανές εμφανίσεις των συγκροτημάτων, περιλάμβανε και ένα μεγάλο αριθμό από μουσικά events και πάρτυ, ενώ ο αριθμός των επισκεπτών στο φετινό φεστιβάλ ήταν φανερά αυξημένος σε σχέση με πέρυσι.

 

 

lamΗ πρώτη συναυλιακή μέρα του WGT σε οποιοδήποτε από τα venues που γίνονται συναυλίες, είναι πάντα γεμάτη ενθουσιασμό και αδημονία, ενώ δεν έλλειψαν οι extreme και γεμάτες φαντασία, (κάποιες φορές  καλόγουστες, κάποιες φορές κακόγουστες) εμφανίσεις, που έδωσαν όπως πάντα, τη χαρακτηριστική αίσθηση γιορτής που επικρατεί στους δρόμους της Λειψίας κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ.

Οι κύριοι συναυλιακοί χώροι ήταν τέσσερις : Agra Hall, Wertk II, Kohlrabizirkus, και Parkbune, ενώ συναυλίες, όπως αυτή των Destroid, διοργανώθηκαν στο Moritzbastei, και σε άλλα clubs.

Επίσης στο Moritzbastei, διοργανώθηκε το dj set του Daniel Myer και σε αυτό, συμμετείχε ο Legion.gr από το ΕΒΜ.gr Team.

 

Ημέρα πρώτη – Παρασκευή 9 Μαϊου 2008 – Agra Hall :

Sigue Sigue Sputnik

SSS1

Το πρόγραμμα της πρώτης μέρας στο Agra Hall αποτελούνταν από πολύ μεγάλα ονόματα, ένα από τα οποία για μένα προσωπικά ήταν και οι Sigue Sigue Sputnik, που ήθελα να τους δω ζωντανά από το 1984 περίπου. Οι λόγοι είναι προφανείς όταν δεις πάνω στο stage αυτή τη μπάντα. Πρόκειται απλά για τρελοκομεία, κυρίως εμφανισιακά, μια και διατηρούν ένα glamour cyber punk look από τα τέλη της δεκαετίας του 70 το οποίο έχουν διανθίσει κατά καιρούς με διάφορες ευφάνταστες και ευρηματικές ακρότητες, που ξεπερνάνε τα όρια του κιτς.

Έχοντας όμως περάσει σχεδόν 20 χρόνια από την πρώτη φορά που είδα το περίφημο βιντεάκι του Love Missile F111, περίμενα πως θα απογοητευτώ, πως θα δω στη σκηνή γερασμένους κυριούλιδες με σοβαρή –όσο αυτό είναι δυνατόν- εμφάνιση, ελαφρά βαριεστημένους, κουρασμένους και εμφανώς αλλαγμένους.

Αμ δε…!

SSS2Έσκασαν μύτη στη σκηνή με απίστευτες για άλλη μια φορά εμφανίσεις, κουβαλώντας την εικοσαετή και πλέον πείρα τους, διασκεδάζοντας του θανατά, γεμάτοι ενέργεια, ταιριαστοί με το κλίμα του φεστιβάλ, με ηθικό ακμαίο και ανήθικο ακόμα πιο ακμαίο. Το εξωφρενικό σακάκι του Degville ήταν όλο στολισμένο από κομματάκια σπασμένου καθρέφτη στην πλάτη, το μαλλί ήταν στο ίδιο γνωστό cyber punk something στυλ σε πορτοκαλοκίτρινο χρώμα και το σκισμένο μαύρο διχτυωτό καλσόν ήταν εκεί στη θέση του καλύπτοντας το μισό πρόσωπό του. Εκτός από αυτό, είδαμε στρατιωτικά καπέλα, almost naked εμφάνιση και χορεύτριες με πέπλα και βεντάλιες σε έντονα χρώματα που τα ανέμιζαν στη σκηνή.

Άμα παίζεις μουσική από το 1979, είσαι στη σκηνή 29 χρόνια, πράγμα που σημαίνει πως ότι και να γίνει, ξέρεις τι κάνεις πάνω στο stage ακόμα και από κεκτημένη ταχύτητα. Άμα είσαι ο Tony James και έχεις παίξει και με τους Sisters of Mercy για δύο χρόνια, ηχογραφώντας μαζί τους και το Vision Thing, επίσης ξέρεις τι κάνεις επί σκηνής και το κάνεις και καλά. Κατά συνέπεια το live των Sputnik ήταν κάτι περισσότερο από ικανοποιητικό, εμπλουτισμένο και με μια διασκευή του Ziggy Stardust του D. Bowie, κλείνοντας με το Love Missile F111, ικανοποιώντας, τουλάχιστον σε μένα, ένα προσωπικό απωθημένο, αφήνοντας την αίσθηση ότι οι Sputnik πέρασαν πολύ καλά και το ευχαριστήθηκαν, όπως έκαναν πάντα.

Unheilig

unheiligΣτη συναυλία που έδωσαν στην Αθήνα οι γερμανοί Unheilig μάζεψαν περίπου 30-40 άτομα. Στη Λειψία όμως γέμισαν το Agra Hall, σε σημείο ασφυξίας. Η σκηνή ήταν διακοσμημένη με κεριά δημιουργώντας μια όμορφη ατμόσφαιρα και όπως αποδείχτηκε το γερμανικό κοινό αγαπά πολύ αυτή τη μπάντα, μια και τραγουδούσαν όλοι μαζί, σε όλη τη διάρκεια του σετ τους, τόσο δυνατά που ακούγονταν μέχρι έξω.

Κουστουμαρισμένη εμφάνιση, άρτιο σετ και πολύ κέφι. Δεν υπάρχουν και πολλά που θα μπορούσε να πει κανείς για αυτό το live, μια και κατά τα φαινόμενα καθώς και από την ανταπόκριση του κόσμου, ήταν μια από τις καλύτερες εμφανίσεις της βραδιάς. Οι φωτογραφίες του EBM.gr μιλάνε από μόνες τους ίσως, μεταδίδοντας λίγη από την ενέργεια που ηλέκτρισε το Agra Hall κατά τη διάρκεια της εμφάνισης των Unheilig.

 

 

 

Blutengel

BLUTENGEL1Η απογοήτευση της βραδιάς. Κατά γενική ομολογία, το live των Blutengel ήταν επιεικώς απογοητευτικό. Δεν είναι ότι έλειπαν οι θεατρινισμοί και τα εντυπωσιακά σκηνικά. Ούτε φάνηκε πως το συγκρότημα δεν είχε κέφια ή δεν ήταν σε καλή φόρμα. Αντίθετα. Και κέφι είχαν και ωραία κουστούμια και πολλά πυροτεχνήματα επί σκηνής, που έκαναν την ατμόσφαιρα στο Agra φαντασμαγορική. Λευκοί σατέν κορσέδες, κρινολίνα, μανδύες με κουκούλες, κεριά, φωτιές και φώτα, ήταν το σκηνικό που πλαισίωσε τους Blutengel. Τα πολλά προβλήματα με τον ήχο όμως, καθώς και τα προβληματικά φωνητικά και το επίπεδο σετ με έκαναν να βαρεθώ αρκετά και δυστυχώς παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των Blutengel δεν εντυπωσιάστηκα καθόλου.

BLUTENGEL2

Ωραίος ο Pohl επί σκηνής, ίσως και επιβλητικός θα μπορούσα να πω, αν και σε μερικές στιγμές οι κινήσεις του μου θύμισαν Madonna επί εποχής Vogue…. Αν εξαιρεθούν οι πολύ φανατικοί fans του συγκροτήματος, το γενικότερο κλίμα που επικρατούσε στο κοινό ήταν χλιαρό, χωρίς πολύ κέφι και εξάρσεις και δυστυχώς έκανε τρανταχτή αντίθεση με το κλίμα που επικράτησε λίγη ώρα πιο πριν όταν έπαιζαν οι Unheilig. Δυστυχώς το set των Blutengel δημιούργησε κάτι σαν κοιλιά και παρά τις προσπάθειες του συγκροτήματος η κατάσταση δεν σώθηκε. Προσωπικά, μετά από αυτή την εμφάνιση δεν έχω ιδιαίτερη διάθεση να τους ξανακούσω live –ειδικά τα γυναικεία τους φωνητικά- που με απογοήτευσαν πάρα πολύ.

 

Paradise Lost

pl1Ύστερα από τόσες ώρες χωρίς τσιγάρο (μόνο στα διαλείμματα έξω από το venue γιατί το κάπνισμα έχει απαγορευτεί παντελώς σε κλειστούς χώρους), παρακολουθώντας ταυτόχρονα πολύωρα live, κατά τις 1:00 το πρωί που ήταν η ώρα εμφάνισης των Paradise Lost, σκέφτεσαι πως απλώς τα έχεις φτύσει και δεν θα τα καταφέρεις να την βγάλεις μέχρι το τέλος…

Μέχρι που βγαίνουν στη σκηνή οι Paradise Lost και ακούγονται οι πρώτες νότες. Σε εκείνο το σημείο λες μέσα σου πεισματικά πως δεν πας πουθενά και θα κάτσεις εκεί μέχρι τελικής πτώσης.

Οι Paradise Lost με έχουν απογοητεύσει μόνο μια φορά, όταν πριν πολλά χρόνια παρακολούθησα τη ζωντανή εμφάνισή τους στη Δραπετσώνα, στα πλαίσια του Rock Of Gods, όπου μέσα σε όλα, έπαιξαν και μια διασκευή του Walk Away των Sisters, τόσο κακά, που ήταν αρκετό για μένα για να τους καταδικάσω παντελώς και να τους αποφεύγω όπως ο διάολος το λιβάνι όσον αφορά τις live εμφανίσεις…

Η επόμενη εμφάνισή τους που παρακολούθησα το καλοκαίρι που μας πέρασε στο Gagarin Open Air, καθώς και η εμφάνισή τους στο Wave Gotik Treffen φέτος, ήταν αρκετές για να μου αλλάξουν γνώμη. Κι αυτό γιατί η σκηνική τους παρουσία είναι απλή, επικεντρώνεται μόνο στη μουσική και το σετ τους αποτελούνταν από μια ευρεία γκάμα κομματιών, από όλους τους δίσκους τους, που ικανοποιεί κάθε γούστο. Από τη στιγμή που αποφάσισε ο Holmes να σταματήσει να τραγουδάει με καφρο-φωνητικά κατά τη γνώμη μου, πήρε την καλύτερη απόφαση της καριέρας του, μια και η φωνή του είναι εξαιρετική. Σταμάτησε και τις διασκευές των Sisters και έπιασε τους Bronski Beat, οπότε τον είδα με καλύτερο μάτι τον άνθρωπο…

pl2Εντύπωση μου προκάλεσε η αποδοχή του Γερμανικού κοινού που ήταν θερμή και ενθουσιώδης, παρά την περασμένη ώρα και την κούραση. Ύστερα είναι και το άλλο : Δεδομένου του line up της Παρασκευής, οι Paradise Lost δεν ήταν σχετικοί με τα υπόλοιπα ονόματα που έπαιζαν εκείνη την ημέρα. Περίμενα λοιπόν πως ο κόσμος θα άρχιζε να «σπάει» και το live θα είχε μικρό αριθμό κοινού. Αυτό που συνέβη όμως ήταν το ακριβώς αντίθετο. Το Agra ήταν ασφυκτικά γεμάτο, ήταν αδύνατο να μπορέσει κάποιος να περάσει μπροστά και τα χειροκροτήματα ήταν θερμά και γεμάτα ενθουσιασμό.

Μαζί με τον Celtic ακούσαμε κομμάτια που έχουμε αγαπήσει, όπως True Belief, As I Die, So Much Is Lost, Enchantment, Gothic, One Second, Erased, Say Just Words και φύγαμε ικανοποιημένοι, γεμάτοι και χαρούμενοι, σκεφτόμενοι πως κατά πάσα πιθανότητα θα μπορούσαμε να αντέξουμε για μια-δύο ώρες ακόμα…

 

Live Reviews Day 2 here